 |
PRAKTIJK VOOR GEBEDSGENEZING |
 |
|
PRAKTIJK VOOR GEBEDSGENEZING |
|
Inmiddels 2,5 jaar geleden, op eerste pinksterdag 2003, belde mijn moeder van 80 jaar oud op. Ze is een klein vrouwtje, goed bij de tijd en nog zeer actief. Zij woont nog met mijn vader in het ouderlijk huis, 100 km bij mij vandaan.
Ik stond net op het punt om weg te gaan, toen de telefoon rinkelde. Ik nam op en hoorde aan de stem van mijn moeder dat ze erg veel pijn had. Mijn moeder is geen vrouw die klaagt. Als ze pijn uit, dan zit er echt iets niet goed. Ik wist dat ze al een tijdje last had van haar rug. Nu vertelde ze mij dat ze al ruim een dag niet meer omhoog kon komen. Het leek wel, vertelde zij mij, of er messen door haar rug werden geboord. Of ik a.u.b. voor haar wilde bidden. Ik vroeg of ze haar hand op haar pijnlijke rug wilde leggen en toen ging ik bidden en vroeg Christus Jezus haar te genezen. Toen vroeg ik of ze iets merkte en of de pijn weg was, maar dat was helaas niet het geval. Met gevoelens van teleurstelling legde ik de hoorn op de haak. Na 5 minuten belde ze mij weer op, maar ik was al weg. Later vertelde ze mij dat ze na het gebed op handen en knieën naar de keuken gekropen was. Voor ze bij de keuken was voelde ze de pijn uit haar rug wegtrekken en kon ze opstaan. Deze helse rugpijn is nadien nooit meer terug gekomen. Nog steeds hoor ik de ontroering in de stem van mijn, inmiddels 82 jarige moeder, wanneer ze vertelt over dit grote Godswonder wat haar is overkomen.
Tineke