PRAKTIJK

PRAKTIJK VOOR GEBEDSGENEZING

Welkom bij de Praktijk voor gebedsgenezing. God is groter dan het grootste probleem. Voor Hem is alles mogelijk. God geneest, bevrijdt en herstelt ook vandaag !

PRAKTIJK

Na 7 jaar genezen van dystrofie

Na 7 jaar genezen van dystrofie

maart 2008
Jolanda van der V. te E. groeide op in een rooms-katholiek gezin. Ondanks dat ze geloofde in een leven na de dood had ze niks met Jezus. De toekomst glimlachte haar rooskleurig toe als 18 jarige ..., tot die bewuste dag op 4 april 1999.

Jolanda: “Voor een onderzoek werd die dag bloed afgenomen uit mijn pols. Mijn pols bleef pijn doen. “Dat gaat wel weer over”, werd gezegd. De volgende ochtend werd ik wakker van de pijn (een soort 'kiespijn pijn') en kon ik mijn pols en vingers niet meer bewegen. Mijn hand was ijs en ijskoud. Door de pijn kon ik nauwelijks slapen. Uiteindelijk, wilden ze me een manitol infus (morfine) geven omdat lichtere middelen niet meer hielpen. Dat spul kan je verslaafd maken en dat wilde ik niet. Volgens de artsen had ik posttraumatische dystrofie. Ik moest ermee leren leven zeiden de artsen in het revalidatie centrum Blixembosch.

Een vriend raadde mij een kleurentherapie aan. Misschien dat het mij kon helpen. Na twee jaar regelmatig therapie te hebben gehad leek de behandeling aan te slaan. Mijn hand bleef nog wel ijskoud, maar de pijn was grotendeels weg. Ik kon mijn hand en pols wel belasten. In die tijd had ik nog geen kinderen dus kon ik er ook rust mee houden. Toch kwam de pijn weer terug in februari 2004. In de hoop op verbetering bleef ik nog wel doorgaan met deze therapie.

Toen we ons eerste kindje kregen had ik de hulp van mijn moeder nodig. In 2006 noemde mijn oma de Praktijk voor Gebedsgenezing. Mijn oma heeft een open been en kon van de pijn bijna niet meer slapen. Maar vanaf de dag in maart 2007 dat Tineke door de telefoon voor haar had gebeden was de pijn weg. Toen heb ik ook gebeld.

Tijdens het gebed werd mijn hand voor het eerst weer warm. Na een tijdje liet ik weer voor mij bidden. Toen trok de pijn weg uit mijn pols en kon ik die ook weer bewegen! Ik probeer nu 3 keer per dag het gebed te bidden dat op de site staat en ik merk dat het mij helpt. Tineke zei dat niet zij of het gebed mij genas, maar de Allerhoogste Bron, Jezus Christus, en dat ik ook volledig op Jezus kon vertrouwen.

Tineke vroeg mij wie Jezus voor mij is. Ik zei: “Jezus is mijn Held, mijn Maatje, Hij hoort bij mij; Hij is voor en achter mij, Hij is in mij, zo voelt dat. Hij gaat overal met mij mee naar toe.” Met de kleuren therapie ben ik gestopt. Jezus gaat voor een volledige genezing en ook ik ga door totdat Jezus ook mijn verkromde vingers heeft genezen.

Red 2 maart 2009: 
Kort geleden heeft ze een tia gehad en is ook de pijn weer teruggekomen. We weten dat dit niet van God is en we gaan opnieuw voor haar bidden dat ze zal genezen.

Red. 10 maart 2009:
Jezus Christus is niet de dief, maar de Gever van herstel. Jolanda begreep dit en vroeg weer gebed. Toen wij op 4 maart 2009, onder handoplegging voor haar baden voelde ze de intense kou en de helse zenuwpijn uit haar hand en arm verdwijnen en kon ze weer zonder pijn haar vingers bewegen! Maar Jezus deed nog meer. Hij nam ook de ondraaglijke hoofdpijn weg die haar dagelijks, al een jaar lang, had gekweld. Dit werd veroorzaakt doordat haar voorhoofd en neusholte waren geïnfecteerd door een bacterie "stafylokokken". Het infecteerde ook haar hersenen en op 6 december 2008 balanceerde ze tussen leven en dood. Goddank sloegen de medicijnen aan en Jolanda herstelde weer, maar de kwellende hoofdpijn, extreme vermoeidheid gingen niet weg. Tot overmaat van ramp sloeg ook de dystrofie weer toe, maar gelukkig is Jezus Christus wederom haar Geneesheer.