Het geheim achter Gods tijd voor de strijd
Het geheim van Gods juiste tijd in de strijd.
In 1 Samuel 13 lees je over koning Saul.
Saul gaat eerst God offers brengen, voordat hij gaat strijden tegen het optrekkende grote vijandelijk leger. Door de offers betrekt hij God bij de strijd. Saul is heel religieus, hij bidt en doet voor alle medestrijders de nodige rituelen en handelingen. Wat Saul doet lijkt menselijk gezien heel goed. Toch is het in Gods ogen een dekmantel van vroomheid, trots, ongehoorzaamheid en rebellie. Waarom?
Samuel had, zoals afgesproken de offers moeten brengen. Saul werd echter bang en wachtte niet op hem, dus ook niet op God. Hij pakte zelf de zaak op en bepaalde daarmee ook Gods tijdstip voor de strijd. Saul geloofde meer in de kracht van de vijand dan in de kracht van God. Hij vertrouwde meer op de religieuze rituelen van de Heer dan op de Heer van de rituelen.
Het is goed om voor een belangrijk (geestelijke) strijd (extra) te bidden, te vasten, kaarsjes aan te steken, enz. God een offer brengen in een belangrijke strijd is goed, maar doe het niet op een verkeerde manier, zoals Saul. Vertrouw niet op het gebed van de Heer, maar op de Heer van het gebed. Bidt niet: "Heer ik heb dit en dat gedaan, wilt U mij zegenen in de strijd!?" Bidt liever: "Heer wat wilt U dat ik doe, zodat U mij kunt zegenen in de strijd!"
